η αυταπάτη

См. также в других словарях:

• αυταπάτη — η το να απατάται, να γελιέται κανείς μόνος του, να έχει μάταιες ελπίδες: Τα ελευσίνια μυστήρια ήταν μια αυταπάτη …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• αυταπάτη — η 1. το να εξαπατά κανείς τον εαυτό του με τη φαντασία του, το ξεγέλασμα 2. η λανθασμένη κρίση κάποιου για τον εαυτό του. [ΕΤΥΜΟΛ. < αυτ(ο) * + απάτη. Η λ. μαρτυρείται από το 1885 στον Σπυρίδ. Σούγκρα] …   Dictionary of Greek

• Ιταλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Ιταλίας Έκταση: 301.230 τ. χλμ. Πληθυσμός: 56.305.568 (2001) Πρωτεύουσα: Ρώμη (2.459.776 κάτ. το 2001)Κράτος της νότιας Ευρώπης. Συνορεύει στα ΒΔ με τη Γαλλία, στα Β με την Ελβετία και την Αυστρία, στα ΒΑ με τη… …   Dictionary of Greek

• Γαλλία — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Γαλλίας Έκταση: 547.030 τ.χλμ Πληθυσμός: 58.518.148 κάτ. (2000) Πρωτεύουσα: Παρίσι (2.125.246 κάτ. το 2000)Κράτος της δυτικής Ευρώπης. Συνορεύει στα ΝΑ με την Ισπανία και την Ανδόρα, στα Β με το Βέλγιο και το… …   Dictionary of Greek

• Φάτα Μοργκάνα — η, Ν 1. νεράιδα τών θρύλων και τών μυθιστοριών τού κύκλου τού Αρθούρου 2. (ως προσηγορ.) αντικατοπτρισμός, αυταπάτη, ψευδαίσθηση. [ΕΤΥΜΟΛ. < Μεταφορά στην Ελλ. ξεν. λ., πρβλ. ιταλ. Fata Μorgana] …   Dictionary of Greek

• απάτη — I Όρος ο οποίος στηνομική γλώσσα δηλώνει την αθέμιτη συμπεριφορά ενός υποκειμένου, η οποία οφείλεται στην πρόθεση να κατακτήσει δικαιώματα τρίτων ή να αποφύγει την εφαρμογή ενός νομικού κανόνα. Στο δίκαιο, η α. εκτός του ότι είναι συμπεριφορά… …   Dictionary of Greek

• αυτο- — [ΕΤΥΜΟΛ. < αυτός. Ο τ. χρησιμεύει ως α συνθετικό πολλών λέξεων της αρχαίας μεσαιωνικής και νέας Ελληνικής, με ιδιαίτερη επίδοση στη μεθομηρική και όψιμη Ελληνική καθώς και στη Νεοελληνική. Κατά τη σύνθεση, ο τ. εμφανίζεται κανονικά με έκθλιψη… …   Dictionary of Greek

• εναίσθηση — η (ψυχολ.) η ψυχολογική αυταπάτη κατά την οποία τοποθετούμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας στα εξωτερικά αντικείμενα που τίς προκάλεσαν και ερμηνεύουμε την κατάσταση τών αντικειμένων αυτών ως εκδήλωση τών ψυχικών φαινομένων που υποθέτουμε… …   Dictionary of Greek

• θεός — Το υπέρτατο ον. Κατά τη θρησκευτική σκέψη είναι αιώνιο, δημιουργός και συντηρητής, πρώτη αιτία, άπειρη και μυστηριώδης, όλων όσα υπάρχουν. Στον πρωτόγονο άνθρωπο, η ιδέα του Θ. διαμορφώθηκε σε σχέση με τις τεράστιες ανάγκες, τα εμπόδια και τους… …   Dictionary of Greek

• ιδεαλισμός — Φιλοσοφική αντίληψη που δέχεται ως πρωτεύουσα οντότητα το πνεύμα και υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει πραγματικότητα ανεξάρτητη από τη σκέψη. Υπό αυτή την έννοια ο ι. αντιτίθεται στον υλισμό, καθώς τείνει να αναγάγει το ον ή την πραγματικότητα σε μια… …   Dictionary of Greek

• κινηματογράφος — Μέσο έκφρασης και παρουσίασης, το οποίο χρησιμοποιεί την τεχνική της αποτύπωσης ακίνητων εικόνων σε φιλμ και της προβολής τους σε οθόνη, μέσω τεχνικών διαδικασιών, οι οποίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση της κίνησης. Τα κύριαφαινόμενα που συντελούν …   Dictionary of Greek